Dit stukje typ ik achter Kester zijn computer, net zoals de meeste stukjes op deze site. Gekocht om games op te spelen, zoals Minecraft. En bij een game-computer horen natuurlijk een game-muis, een game-muismat, een game-headset en, last-but-not least, een game-toetsenbord. Nadat Kester zijn computer had gekregen, gingen we gedurende een periode na elke chemokuur in een computerwinkel kijken naar alle mogelijkheden. Dat was een heel serieuze aangelegenheid, waarbij prijzen, specs en reviews uitgebreid werden vergeleken. Als hij eenmaal een keuze had gemaakt, betaalde Kester de helft van zijn zakgeld, de andere helft kreeg hij als beloning voor het doorstaan van zijn zoveelste chemische kwelling.

Met name zo’n toetsenbord is er niet zomaar één natuurlijk. Het belangrijkste opvallende kenmerk is dat het ongelooflijk veel kabaal maakt. Voor een gamer klinkt dat echter als muziek in de oren. Een andere zeer gewilde eigenschap is dat je er allerlei mooie lichteffecten op kunt afspelen. Die kun je ook veranderen, en ook daar kun je uren zoet mee zijn. Kester was heel erg in zijn nopjes met zijn game hoekje op zolder en spendeerde er ook menig uurtje, al chattend met zijn game maatjes. Toen oom Bas ook nog een game-stoel cadeau (niet op de foto) deed was het helemaal af. Wij konden Kester’s aanwezigheid vaak alleen nog maar afleiden uit het geluid dat de toetsen maakten.

Het bijzondere is dat het geluid van zijn toetsenbord, zelfs als je er zelf op typt, nu ons als muziek in de oren klinkt, en een (weliswaar bitterzoet) geluksgevoel geeft.